Atlanta/USA-Represje Państwowe Przeciwko Antypolicyjnym Aktywistom

Categories:

cdn.crimethinc.com/assets/articles/2023/09/05/header.jpg

Od początku 2023 r. prokuratorzy w stanie Georgia grozili oskarżeniem aktywistów protestujących przeciwko planowanemu zmilitaryzowanemu obiektowi policji znanemu jako „Cop City” o naruszenie ustawy RICO (Racketeer Influenced and Corrupt Organizations Act — ustawa o organizacjach skorumpowanych i pod wpływem reketierów). W zeszłym tygodniu prokurator generalny stanu Georgia Chris Carr oskarżył 61 osób o naruszenie ustawy RICO w hrabstwie Fulton.

Bezkrytycznie łącząc dziesiątki aresztowanych, z których wielu nigdy się nie spotkało, w sfabrykowaną sprawę spisku, prokuratura próbuje kryminalizować sam protest. Sprawa ta to przykład represji politycznych mających na celu stłumienie wszelkich form aktywizmu i sprzeciwu, w stylu Władimira Putina. Powinna być interesująca dla każdego, kogo obchodzą wolności obywatelskie, takie jak wolność protestowania lub wolność przeciwstawiania się brutalności policji i autorytaryzmu, czy też na rzecz ochrony środowiska.

Akt oskarżenia nie wydaje się wskazywać, że prokuratorzy dysponują jakimikolwiek wcześniej niepublikowanymi informacjami wskazującymi na istnienie spisku, w znaczeniu, w jakim to słowo jest zwykle używane. Wnieśli raczej nowe oskarżenia przeciwko osobom, których nazwiska już znali w wyniku wcześniejszych aresztowań, a teraz nieudolnie starają się wrobić ich w uczestnictwo w spójnym przedsięwzięciu przestępczym.

Wśród oskarżonych znajdują się 42 osoby już oskarżone o „terroryzm” za rzekome uczestnictwo w ruchu na rzecz #StopCopCity, wiele z nich na podstawie tak prostych działań, jak wejście do lasu lub publikowanie w mediach społecznościowych; trzy kolejne osoby już oskarżone o przestępstwa za rzekome rozprowadzanie ulotek; i kolejne trzy osoby oskarżone w maju ubiegłego roku o „pranie pieniędzy” i inne przestępstwa za organizowanie legalnego wsparcia dla aktywistów. Żadne z tych oskarżeń nie zakończyło się skazaniem.

Jedyną rzeczą, która łączy wszystkich tych oskarżonych, jest to, że wszyscy oni zostali aresztowani lub zatrzymani w pewnym momencie pod zarzutem protestowania przeciwko rządowemu planowi zniszczenia lasu Weelaunee.


Opowieść o dwóch sprawach RICO

Chociaż oskarżenie miało miejsce w hrabstwie Fulton, jest ono ścigane przez (stanowego) prokuratora generalnego. Wydaje się to wskazywać na podziały we władzach — ale warto zapytać, jak głęboko one sięgają.

Prokurator hrabstwa Dekalb, demokrata, wycofał się już ze wszystkich spraw związanych z policyjnym kompleksem szkoleniowym w czerwcu ubiegłego roku, powołując się na niemożliwe do pogodzenia różnice z prokuratorem generalnym stanu, republikaninem. Sędzia przydzielony do tej nowej sprawy RICO natychmiast się z niej wycofał. Do tej pory sędziowie nie wyłączali się ze spraw związanych z ruchem na rzecz powstrzymania Cop City, nawet jeśli mieli wyraźne powiązania z kampanią na rzecz budowy centrum militaryzacji policji.

Atlanta ma teraz dwie konkurujące ze sobą polityczne sprawy RICO: jedną przeciwko Donaldowi Trumpowi, wniesioną przez prokuratora okręgowego, a drugą przeciwko oskarżonym o protestowanie przeciwko budowie policyjnego centrum szkoleniowego, wniesioną przez prokuratora generalnego.

Dopiero okaże się, czy istnieje jakikolwiek istotny konflikt między lokalnymi prokuratorami demokratycznymi a prokuratorami republikańskimi na szczeblu stanowym w Georgii. Republikanie prawdopodobnie postawiliby te zarzuty, nawet gdyby prokurator okręgowy hrabstwa Fulton Fani Willis nie wniosła własnej sprawy RICO przeciwko Donaldowi Trumpowi i jego kolesiom, ale teraz będą powoływać się na oskarżenie Trumpa, aby podburzyć swoją bazę do poparcia wykorzystania zarzutów RICO przeciwko działaczom na rzecz ochrony środowiska. Dla wielu wyborców Demokratów wykorzystanie zarzutów RICO przeciwko Trumpowi będzie służyć jedynie legitymizacji systemu sądownictwa jako całości, a w szczególności ścigania RICO, nawet jeśli oba są wykorzystywane głównie przeciwko uciskanym społecznościom i ruchom protestu. Fakt, że republikanie na szczeblu stanowym naciskają na tę sprawę, daje demokratycznym politykom wiarygodną wymówkę, dzięki której mogą wygrywać wybory, nawet jeśli ich wyborcy nie pochwalają kryminalizacji sprzeciwu. Ze swojej strony większość demokratycznych polityków jest tak samo zależna od policji, jak republikanie, tak samo chętna do budowy Cop City i tak samo chętna do tego, by ruchy protestacyjne stały się nieskuteczne.

Chociaż dwie sprawy RICO reprezentują rywalizujące frakcje klasy politycznej, ta sama instytucja sądowa (Grand Jury w oryginale) , która oskarżyła Donalda Trumpa, jest odpowiedzialna za oskarżenie osób oskarżonych o „wymuszanie haraczy” na protesty przeciwko Cop City. System sądowy jest centralną infrastrukturą do kierowania przemocą państwa; choć naiwni Demokraci mogą przedstawiać go jako kontrolę aspiracji autokratów, to w naturalny sposób nadaje się on do wszelkich form represji wymierzonych w uciskanych i jest to główna rola, jaką zawsze będzie odgrywał.

861434112

Kryminalizacja idei

Jak pisaliśmy w maju, nie jest to pierwszy raz, kiedy korporacje i policja swobodnie wykorzystują zarzuty RICO do zastraszania tych, którzy sprzeciwiają się ich przejęciu władzy. Na przykład w latach 2016-2019 firma stojąca za rurociągiem Dakota Access wniosła zarzuty RICO przeciwko Greenpeace — umiarkowanej organizacji ekologicznej. Wszystkie te zarzuty zostały ostatecznie oddalone, ale takie oskarżenia służą zastraszaniu i unieruchamianiu celów i stanowią ciągły wysiłek ze strony korporacji i policji, aby jeszcze bardziej podporządkować system sądowy ich własnemu programowi.

Na konferencji prasowej ogłaszającej zarzuty prokuratura utrzymywała, że prawo stanu Georgia jest napisane w taki sposób, że ludzie nie muszą się znać, aby uczestniczyć w spisku; wystarczy, że pracują na rzecz tego samego celu. To interpretuje „przestępczy spisek” tak szeroko, że daje podstawy do wplątania praktycznie każdego uczestnika jakiegokolwiek ruchu społecznego ostatniej dekady w naruszenie ustawy RICO.

W akcie oskarżenia prokuratorzy podkreślają, że oskarżeni zostali oskarżeni po prostu za sprzeciwianie się budowie centrum militaryzacji policji:

Defend the Atlanta Forest nie rekrutuje się z jednego miejsca, ani też wszyscy członkowie Defend the Atlanta Forest nie mają historii współpracy jako grupa w jednym miejscu. Niemniej jednak grupa podziela sprzeciw wobec budowy obiektu szkoleniowego Departamentu Policji w Atlancie, firm budowlanych związanych z projektem oraz firm związanych z nieruchomościami budowlanymi w okolicy [sic] otaczającej las.

„Defend the Atlanta Forest składa się z trzech podstawowych ideologii” — czytamy dalej w tekście — „ideologii antyprawnej”, „ochrony środowiska za wszelką cenę” i „ideologii anarchistycznej”. To właśnie idee są tutaj przedmiotem procesu.

Bez cytowania źródeł, oskarżenie przypisuje najbardziej dziwaczne stwierdzenia „organizacji” jako całości — na przykład „Tortuguita zginął próbując zabić policjanta w obronie lasu Weelaunee”. Stwierdzenie to jest bezpośrednio sprzeczne z narracją o morderstwie Tortuguity, która dominuje w wielu ruchach dążących do ochrony lasu.

Na początku aktu oskarżenia, pełne pięć stron poświęcono trzem oskarżonym o powiązania z Funduszem Solidarności w Atlancie. Ich nazwiska powtarzają się w całym akcie oskarżenia. Oprócz kryminalizacji „anarchizmu”, sprzeciwu wobec policji i troski o środowisko, od którego wszyscy jesteśmy zależni, aby przetrwać, innym z głównych celów oskarżenia jest wyraźnie ustanowienie precedensu kryminalizacji legalnego wsparcia osób aresztowanych za działalność protestacyjną.

Podobnie, akt oskarżenia wyraźnie określa „rozprowadzanie ulotek”, „zajmowanie domku na drzewie” i przebywanie w lesie „z kamuflażem, sprzętem kempingowym i żywnością” jako jawne działania wspierające spisek.

Akt oskarżenia powtarza wcześniej obalone twierdzenie o rzekomym „terrorystycznym” statusie ruchu obrony lasu Weelaunee, twierdząc, że.

Departament Bezpieczeństwa Wewnętrznego Stanów Zjednoczonych (ang. Department of Homeland Security — DHS) sklasyfikował te osoby jako domniemanych krajowych przemocowych ekstremistów (ang. Domestic Violent Extremists — DVE).

W rzeczywistości, według samego DHS,

Departament Bezpieczeństwa Wewnętrznego nie klasyfikuje ani nie oznacza żadnych grup jako krajowych ekstremistów skłonnych do używania przemocy.

Aby uzasadnić etykietę „terrorysty”, akt oskarżenia cytuje biuletyn DHS — ale ten biuletyn po prostu powtarza wcześniejsze twierdzenie prokuratorów stanu Georgia, że oskarżeni są „krajowymi przemocowymi ekstremistami”, dodając kwalifikator „domniemanymi”, aby podać to twierdzenie w wątpliwość. Prokuratorzy z Georgii próbują powtarzać kłamstwo, dopóki nie stanie się ono prawdą.

W 2020 r. DHS był jedną z instytucji federalnych, na których polegał Donald Trump, próbując stłumić protesty, zwłaszcza w Portland w stanie Oregon. Nie jest znana z wahania się przed wspieraniem represji. Fakt, że istnieją wyraźne tarcia między reprezentowaniem DHS przez prokuratorów stanu Georgia a oświadczeniami samego DHS, tylko ilustruje, jak daleko prokuratorzy stanu Georgia są gotowi się posunąć.

Istnieje trzecia dobrze znana sprawa RICO w Atlancie — oskarżenie Young Thug, Gunna i Young Slime Life, które powołuje się na teksty piosenek, posty w mediach społecznościowych i odzież jako dowód przestępczego wymuszania haraczy. W obu przypadkach prokuratorzy interpretują statut RICO stanu Georgia tak szeroko, aby uzasadnić definiowanie ludzi jako konspiratorów przestępczych na podstawie sfabrykowanej narracji o ich ideach i tożsamości.

Zgodnie z wymęczonym sformułowaniem prokuratury, „agresywni anarchiści próbują przedstawić rząd jako agresywnych opresorów”. Stawiając te zarzuty, rząd stanu Georgia potwierdza swoje zaangażowanie w brutalny ucisk, zaczynając od każdego, kogo podejrzewa o wystąpienie przeciwko ich przemocy.

Mało prawdopodobne, że sprawa RICO zakończy się sukcesem. Ale jeśli tak się stanie, będzie to miało ogromne reperkusje dla innych ruchów społecznych w całych Stanach Zjednoczonych. Niezależnie od tego, czy sprawa zakończy się sukcesem, czy też nie, oznacza to nowy poziom w stosowaniu nękania sądowego w celu zwalczania sprzeciwu. Każdy, kto nie chce żyć w społeczeństwie totalitarnym, powinien wesprzeć oskarżonych i przeciwstawić się tej próbie ustanowienia nowego precedensu dla represji państwowych.

Donate here to support the defendants.

Thanks to 161 Crew for the translation.

cdn.crimethinc.com/assets/articles/2023/09/05/1.jpg

Further Reading and Viewing